CAELA: ESL-bronnen: samenvattingen (2023)

Video gebruiken met volwassen Engelse taalleerders

Miriam Bert
Nationaal centrum voor ESL-geletterdheidsonderwijs
Augustus 1999

Voordelen

Er zijn een aantal goede redenen om video te gebruiken in klaslokalen voor volwassenen. Video combineert visuele en auditieve prikkels, is toegankelijk voor wie nog niet goed heeft leren lezen en schrijven, en biedt context voor leren (Fazey, 1999; Johnston, 1999). Voor Engelstalige leerlingen heeft video het extra voordeel dat het echte taal- en culturele informatie verschaft (Bello, 1999; Stempelski, 1992). Video kan worden gecontroleerd (gestopt, gepauzeerd, herhaald) en kan worden gepresenteerd aan een groep studenten, aan individuen of voor zelfstudie. Het stelt leerlingen in staat om gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal te zien terwijl ze de klemtoon, intonatie en het ritme van de taal horen (Bello, 1999).

Video's kunnen stimulerend zijn voor volwassen leerlingen. Veel video's zijn gebaseerd op verhalen, die door bijna iedereen worden genoten en vooral in sommige culturen geliefd zijn (Johnston, 1999). Video's die de conventies van amusementstelevisie gebruiken (plot, personage, ontwikkeling en resolutie) kunnen de aandacht trekken van leerlingen die nog niet kunnen lezen.

Authentieke video's
Omdat veel uitstekende video's worden geproduceerd als entertainment voor moedertaalsprekers van het Engels, presenteren ze over het algemeen echte taal die niet vereenvoudigd is en op normale snelheid wordt gesproken met echte accenten. Deze video's omvatten films, televisieprogramma's en nieuwsuitzendingen; ze kunnen een realistisch beeld geven van de Amerikaanse cultuur, en hun meeslepende verhaallijnen kunnen leerlingen motiveren om hun begrip uit te breiden. Bovendien kan het gebruik van authentieke video's in de klas leerders mogelijkheden bieden om een ​​medium dat ze in hun dagelijks leven gebruiken te evalueren (Stempleski, 1992). Dit is belangrijk omdat, net zoals leerlingen kritische geletterdheidsvaardigheden moeten ontwikkelen om te analyseren wat ze lezen om feit van fictie te onderscheiden of om het standpunt van een auteur over een onderwerp te identificeren en te vergelijken met hun eigen standpunt (Florez, 1998), ze ook om dit te kunnen doen met wat ze zien en horen, dus met films en televisieprogramma's.

Instructievideo's
Instructievideo's voor Engelse taalontwikkeling zijn gemaakt voor gebruik in klaslokalen of in andere educatieve omgevingen en hebben extra voordelen. Ze zijn waarschijnlijk al geëvalueerd op taal, inhoud en lengte, en veel instructievideo's zijn verpakt als multimediabronnen, waaronder werkboeken voor leerlingen, handleidingen voor docenten, videotranscripten en geluidsbanden (Stempleski, 1992).

Uitdagingen

Het gebruik van authentieke video's is een uitdaging. Vaak bieden ze niet de beste manier om complexe concepten uit te leggen of bepaalde grammatica of schrijfvaardigheid te oefenen (Johnston, 1999).

Het kost de leraar tijd om authentieke video's te bekijken en te selecteren en vervolgens activiteiten voor leerlingen voor te bereiden. Aangezien het taalgebruik en de context van authentieke video's niet worden gecontroleerd, zullen leraren de tijd moeten nemen om deze uit te leggen.

Auteursrecht vormt een andere uitdaging. Regels voor het gebruik van uitgezonden programma's off-air hebben betrekking op hoe lang de opname kan worden bewaard en hoe vaak deze kan worden vertoond. Details zijn verkrijgbaar bijCirculaire 21: Reproducties van auteursrechtelijk beschermde werken door onderwijzers en bibliothecarissen(Bibliotheek van het Congres, 1995).

Authentieke video's kunnen taal, inhoud of thema's bevatten die controversieel of zelfs ongepast zijn in het ESL-klaslokaal voor volwassenen. Het kost tijd, nadenken en zorgvuldige planning van de kant van de leraar om leerlingen voor te bereiden op het bekijken en bespreken van deze video's. Aan de andere kant is het misschien niet aan te raden om alleen films met een G-rating of familieprogramma's te selecteren, omdat de inhoud en taal ervan weinig interessant en relevant kunnen zijn voor lerende volwassenen. Bovendien, als een authentieke video voldoet aan de leerdoelen en motiverend is voor de leerlingen, kan deze dienen als springplank voor het bespreken van verschillende culturele normen en de kwestie van censuur. Deze discussies kunnen dienen om de kritische denkvaardigheden van leerlingen te verbeteren en tegelijkertijd hun verwerving van taal en culturele informatie te vergroten (Gareis, 1997).

Video's selecteren

Of het nu gaat om authentieke of instructievideo's, er zijn criteria die moeten worden gevolgd bij hun selectie. Arcario (1992), Johnston (1999) en Stempleski (1992) stellen voor dat leraren zichzelf de volgende vragen stellen voordat ze een video of videoserie kiezen:

• Inspiratie/Motivatie/Interesse:Zal de video mijn leerlingen aanspreken? Zal het ervoor zorgen dat ze willen leren? Bijvoorbeeld een scène uitJoy Luck Club,een film over conflicten tussen Chinees-Amerikaanse vrouwen van de eerste en tweede generatie, is mogelijk van beperkt belang voor een klasse bouwvakkers uit El Salvador.
• Inhoud:Komt de inhoud overeen met mijn leerdoelen? Is het cultureel geschikt voor mijn leerlingen? Aan de andere kant,Mijn familie/Mi Familia,een film over een Latijns-Amerikaanse familie in East Los Angeles, kan van groot belang zijn voor de klasse van bouwvakkers die in de Verenigde Staten wonen en gezinnen grootbrengen.
• Duidelijkheid van bericht:Is de instructieboodschap duidelijk voor mijn leerlingen? Hier is de leraar essentieel. De leerlingen voorbereiden om te begrijpen wat ze gaan zien, maakt het verschil tussen verspilde tijd en goed bestede tijd.
• Tempo:Is het tempo van de taal of instructie te hoog voor mijn leerlingen? Veel authentieke video's gaan in een tempo dat moeilijk te volgen is voor een niet-moedertaalspreker. Zelfs een instructievideo kan te snel en te compact zijn voor volwassenen die nieuw zijn in het Engels.
• Afbeeldingen:Welke afbeeldingen worden gebruikt om een ​​concept uit te leggen? Verduidelijken ze het? Verschijnen ze lang genoeg op het scherm om door de leerling te worden begrepen? In sommige instructievideo's kunnen afbeeldingen, grafieken en zelfs taalpatronen te kort op het scherm staan ​​om volledig te worden begrepen.
• Lengte van reeks:Is de getoonde reeks kort genoeg? Bij tweedetaalleerders zijn segmenten van minder dan vijf minuten vaak voldoende. Een segment van twee tot drie minuten kan gemakkelijk genoeg materiaal opleveren voor een les van een uur (Stempleski, 1992).
• Onafhankelijkheid van volgorde:Kan dit segment worden begrepen zonder uitgebreide uitleg van het plot, de setting en de karaktermotivatie die eraan voorafgaat en erop volgt? Leerkrachten moeten beslissen of het de moeite waard is om tijd en moeite te investeren om leerlingen voor te bereiden op het begrijpen van de context van bepaalde taal- en culturele nuances of onderscheidingen . Bijvoorbeeld de context van een vignet uit een televisiekomedie zoalsVrienden,die de relaties onderzoekt tussen zes blanke New Yorkers in de twintig, is veel complexer dan een scène uit een film alsMississippi Massala,waarin een interraciale relatie wordt onderzocht.
• Beschikbaarheid en kwaliteit van gerelateerde materialen:Welk afdrukmateriaal hoort bij de video? Met video's die zijn ontworpen om te worden gebruikt voor Engelstalige instructie, moeten de bijbehorende leerboeken, bronnenboeken en werkboeken zorgvuldig worden onderzocht om te zien of ze voldoen aan de instructiebehoeften van de leerlingen. Bij authentieke video's zijn mogelijk transcripties beschikbaar. Als een film is aangepast van een kort verhaal of roman, kan de tekst voor of na het bekijken van de video worden gelezen.
• Gebruik van video's:Hoe ga ik de video gebruiken? In de klas kan een leraar leerlingen helpen videopresentaties aan te pakken die taalkundig complexer zijn en waarin de verhaallijn en personages dubbelzinniger zijn. Dit soort video's moeten waarschijnlijk worden vermeden wanneer ze worden toegewezen voor zelfstudie (Thomas, et al., 1992).

Video's gebruiken

Milli Fazey van Kentucky Educational Television (KET) (1999) stelt voor dat leerkrachten een video als een driedelige les beschouwen, met activiteiten voor het bekijken, bekijken en nakijken.

Alvorens de video te presenteren,de leraar moet de interesse van de leerlingen wekken voor wat ze gaan doen en hen voorbereiden om het met succes te doen. De leraar vertelt de leerlingen of laat ze zelf ontdekken waarom ze de video bekijken (bijvoorbeeld om de werkverwachtingen in de Verenigde Staten te begrijpen, om manieren te leren om mensen te ontmoeten en te begroeten, om te leren hoe ouders hun kinderen op school kunnen helpen ). Voorbereiding kan bestaan ​​uit een voorleesactiviteit of een bespreking van nieuwe woordenschat uit de video. Het kan gaan om het bekijken van stilstaande beelden van de video en het voorspellen van de taal en inhoud die moet worden behandeld. Voorbereiding tot slot betekent ervoor zorgen dat er een werkende videorecorder en monitor beschikbaar is en dat het scherm groot genoeg is zodat alle leerlingen de film gemakkelijk kunnen bekijken. Fazey raadt aan om een ​​20-inch scherm te gebruiken voor een klas van 12 tot 15 leerlingen.

Terwijl de leerlingen de video bekijken,de leraar moet bij de leerlingen in de klas blijven om hun reacties te observeren en te zien wat ze niet begrijpen, waar ze geïntrigeerd door zijn en wat hen stoort. De leraar is er ook om naar behoefte op de pauze-, terugspoel- en afspeelknoppen te drukken. Soms is het beter om de lichten aan te laten. Dit vergemakkelijkt de observaties van de leraar en stelt leerlingen in staat om aantekeningen te maken en door de leraar voorbereide werkbladen in te vullen. Bijvoorbeeld bij het bekijken van een vignet vanJoy Luck Club,leerlingen kunnen de opdracht krijgen om de woorden op te schrijven die de jonge Europees-Amerikaanse man gebruikt als aanvulling op het diner dat door de moeder van zijn Chinees-Amerikaanse vriendin is bereid.

Na de bezichtiging,de leraar moet complexe punten bekijken en verduidelijken, discussie aanmoedigen en vervolgactiviteiten uitleggen en toewijzen, ongeacht of deze zijn opgenomen in de teksten en materialen van de leerlingen die bij de instructievideo's horen of dat ze zijn ontwikkeld voor authentieke video's. Bijvoorbeeld het werkboek voor de instructievideoEen dag uit het leven van de familie González(Delta Systems Co., Inc., 1998) omvat activiteiten na het bekijken die leerlingen ertoe aanzetten om in kleine groepen de taal en culturele concepten die in de video worden gepresenteerd te bespreken, te werken aan grammatica of woordenschatactiviteiten uit de taal en structuren die in de video worden gebruikt , en doe vervolgens een activiteit voor het opbouwen van consensus en het oplossen van problemen en voltooi een project dat hen naar de grotere gemeenschap brengt. Evenzo, na het bekijken van een authentieke video zoalsHet noorden- een film die de odyssee beschrijft van twee Midden-Amerikanen die de vervolging in hun geboorteland Guatemala ontvluchten om naar de Verenigde Staten te emigreren - leerlingen kunnen projecten ontwikkelen waarbij ze recente immigranten in hun buurt interviewen en verslag uitbrengen over hun ervaringen die naar de Verenigde Staten zijn gekomen.

Sommige video's die momenteel in gebruik zijn

Onlangs zijn er verschillende video's voor volwassen studenten die de Engelse taal leren geproduceerd voor uitzending op openbare televisiestations en als videobanden om te kopen. Ze worden gepubliceerd in multimediapakketten die docententeksten, studentenboeken, geluidsbanden en, in sommige gevallen, leesteksten, reproduceerbare masters voor de klas en beoordelingsmateriaal bevatten.

Deze video's kunnen worden gebruikt in bibliotheekprogramma's, community-based programma's of werkplekprogramma's waarbij leerlingen wekelijks of maandelijks een instructeur ontmoeten, maar het meeste leren gebeurt door zelfstudie (@Werk,1999). De volgende video's worden op de markt gebracht voor gebruik met volwassen studenten die de Engelse taal leren in klaslokalen, afstandsonderwijs of zelfstudie.

Kruispunt Café
Deze serie werd gefinancierd door het Amerikaanse ministerie van Onderwijs en verschillende staten, en uitgezonden op de openbare tv in 1997 en 1998. Het vertelt het verhaal van een etnisch, cultureel en taalkundig diverse groep individuen die in een café werken en deze betuttelen. Ze staan ​​voor uitdagingen die veel immigranten gemeen hebben (en ook sommige niet-immigranten). In elke aflevering zijn twee instructieve segmenten opgenomen; de ene gaat over cultuur, de andere over taalpatronen. Het multimediapakket dat bij de video's hoort, bevat werkboeken en fotoverhalen voor leerlingen en transcripties en bronnenboeken voor docenten. Beoordelingspakketten met video- en geluidsbanden en blackline-masters kunnen worden gebruikt om de voortgang van studenten te meten op het gebied van lezen, schrijven, luisteren, spreken, taalstructuren en kritisch denken. Daarnaast is er een partnergids met activiteiten voor moedertaalsprekers, vrienden, familieleden of docenten om te gebruiken bij het werken met de Engelse taalleerders buiten het klaslokaal.

De videoserie kan worden gekocht bij INTELECOM ophttp://www.Intelecom.org/cafe/html/of 626-796-7300, of per e-mail opklantenservice@intelecom.org. Het drukwerk wordt gedistribueerd door Heinle & Heinle op 800-760-7400 of ophttp://www.heinle.com. Voor meer informatie over deze serie, zie de evaluatie van de uitvoering van deKruispunt Caféin de staat Florida (McLean, 1997).

Op gemeenschappelijke grond
Deze serie over de Amerikaanse geschiedenis en de regering werd geproduceerd door INTELECOM met financiering van de Immigratie- en Naturalisatiedienst en werd in de winter/lente van 1999 uitgezonden op de openbare televisie.